مواسات با سیدالشهدا (ع)
رسول خدا (ص) نیز برای امام حسین (ع) به گریه و عزاداری پرداخته‌اند آن هم سالیان سال، قبل از واقعه عاشورا و شهادت ایشان که این خود حکایت از اهمیت و بزرگی این مطلب (عزاداری) دارد.
"سلمی می‌گوید: بر امّ سلمه وارد شدم در حالی که ایشان گریه می‌کردند، عرضه داشتم چرا گریانید؟ ایشان فرمودند: رسول خدا را در خواب دیدم در حالی که موهای سر و محاسن ایشان خاک‌آلود بود، عرضه داشتم: یا رسول‌الله شما را چه شده است (چرا شما را به این حالت می‌بینم؟) ایشان فرمودند: هم اکنون شاهد کشته شدن حسین بودم."[1]
همانطوری که در این روایات می‌بینید رسول خدا (ص) نیز برای امام حسین (ع) به گریه و عزاداری پرداخته‌اند آن هم سالیان سال، قبل از واقعه عاشورا و شهادت ایشان که این خود حکایت از اهمیت و بزرگی این مطلب (عزاداری) دارد.
آیا سیره و سنت پیامبر خدا (ص) در اتفاقات فوق نمی‌تواند بهترین دلیل و حجت شرعی بر اقامه عزا برای امام حسین باشد؟
