Menu

شیخ عبدالوهاب خراسانی(رحمه الله)، شب جمعه ای در مسجد جامع تهران دعای کمیل می خواندند و می فرمودند: گنهکارها، بگویید الهی العفو، یک نفر که از آنجا عبور می کرد، آمد کنار حوض مسجد نشست و صدای گریه و العفو مردم، او را منقلب کرد شیخ عبدالوهاب خراسانی(رحمه الله)، شب جمعه ای در مسجد جامع تهران دعای کمیل می خواندند و می فرمودند: گنهکارها، بگویید الهی العفو، یک نفر که از آنجا عبور می کرد، آمد کنار حوض مسجد نشست و صدای گریه و العفو مردم، او را منقلب کرد، لذا بلند شد و به مسجد امام رفت و زیر گنبد نشست و دامنش را تکان داد و گفت: خدایا شتر دیدی ندیدی، و بدین وسیله از اعمال بد خود اظهار پشیمانی کرد و بعد از مریدان شیخ شد، خداوند هم در اثر همین توبه، علمی به او داد که هر وقت مرحوم شیخ، آیه یا حدیثی را در منبر فراموش می کرد، آن شخص از پایین منبر برای مرحوم شیخ می خواند.

حضرت امام حسن عسکری:
فقر با ما ، بهتر از ثروتمندی در کنار دشمنان ماست.
و کشته شدن با ما بهتر از زندگی در کنار دشمنان ماست.
و ما پناهگاه کسی هستیم که به ما پناه آورد.
و نور هدایت برای کسی هستیم که خواهان بصیرت از ما باشد.
و نگهبان کسی هستیم که به ما تمسک جوید.
پس هر کس ما را دوست بدارد با ما در درجات والای بهشت خواهد بود.
و آن که از ما جدا شد به سوی آتش خواهد رفت.

برو بالا