آیت الله حسین وحیدخراسانی
ايشان (آيت‌الله العظمي بروجردي) تا سن نود سالگي بدون هيچ عينكي، ريزترين خطوط را مي‌خواند و مطالعه مي‌كرد.
ايشان (آيت‌الله العظمي بروجردي) تا سن نود سالگي بدون هيچ عينكي، ريزترين خطوط را مي‌خواند و مطالعه مي‌كرد. وقتي قضيه را از ايشان پرسيدند، گفتند: «من به يك درد چشمي مبتلا شدم و هر چه معالجه كردم، نتيجه نگرفتم ـ اين قضيه‌اي است كه در دوران اخير اتفاق افتاده و صاحب قضيه كسي است كه اينجا (قم) خوابيده است ـ وقتي كه از درد بيچاره شدم، به زيارت سيدالشهدا رفتم.به بصره كه رسيدم، عرب‌هاي صحرانشين و بدوي كه براي اربعين با پاي پياده به زيارت حضرت سيدالشهدا(ع) مي‌رفتند، با من همسفر شده و سوار قطار شديم.در قطار كه سوار بودم، بعضي از اين عرب‌ها، در راهروي قطار خوابيده بودند. همان‌طور كه آنها در خواب بودند، من از لاي انگشت پاي يكي از آنها كمي گل برداشته و به چشمم ماليدم.به مجردي كه اين گل را ماليدم، آن مرض رفع شد و تا اين سن به عينك احتياج پيدا نكردم.»
