Menu

مرحلة اول اخلاق اسلامي، تهذيب نفس خود است، که انسان به واسطة آن آتش را از خود دور مي‌کند. آن‌گاه نوبت به تدبير منزل مي‌رسد.

ادامه مطلب...

همان ملاکي که بعد از رحلت نبي اکرم ولايت و وصايت را ثابت مي‌کند، همان ملاک در زمان غيبت، ولايت فقيه را به اثبات مي‌رساند. و آن ملاک، الهي شدن جامعه است. احتياجات جامعة مسلمين در تمام شؤون زندگيِ فردي، اجتماعي و سياسي حکم مي‌کند که مسلمين بايد فقيه و ولي داشته باشند

ادامه مطلب...

معرفت‌ها آن‌چنان ‌که هستند، به عنايت عاقله است؛ يعني با نورانيت عقلِ انسان، حقايق اشيا ظهور مي‌کند. عقل داراي ادراک سرابي نيست. واهمه و تخيّلات شناخت سرابي‌اند.

ادامه مطلب...

قلب هم چشم دارد. چشم قلب را پيامبر دارد که از آخر زمان خبر داده است. ولي ما نداريم. سمع قلب شنواست و نداهاي غيبي را مي‌شنود، ولي ما از آن محروم هستيم. به خاطر همين کثافتکاري‌هايمان محروميم.

ادامه مطلب...

انبيا با آن توحيد کاملي که داشتند، در بين اجتماع بودند؛ ولي وابسته به اجتماع نبودند. اگر انسان موحد شد، خدا وسايل زندگي را بهتر براي او فراهم مي‌کند؛ لکن اين تجربه مي‌خواهد.

ادامه مطلب...

در روايتي آمده است که «إِعْجابُ الْمَرءِ بِنَفْسِهِ دَليلٌ عَلی ضَعْفِ عَقْلِهِ» . کسي که بعضي از کمالات را دارد؛ مثلاً ايمان و عفت و عدالت دارد، اگر از اين‌ها خوشش بيايد، به اين‌که ما آدمي هستيم که اين فضائل را داريم، اين دليل بر کمي عقل اوست.

ادامه مطلب...

اگر هفتاد سال از عمر انسان گذشت و اعمال خيري از او صادر شد، بداند که اين کارهاي خير از خودش نيست. اگر کار خير انجام گرفته باشد، به توفيقات الهي انجام گرفته است و اگر توفيقات از او سلب شود، اوضاع خراب است؛ از همين نماز و روزه هم خبري نيست؛ همين آمدن به مساجد هم تعطيل مي‌شود.

ادامه مطلب...

با سازندگي و تأييدات الهي است که انسان موحد مي‌شود و از شرک طهارت پيدا مي‌کند. خدا ما را به چيزهايي که خواسته توفيق دهد! مي‌دانيد نماز، چگونه معراج مؤمن است؟ چون وقتي مي‌گوييد: «إِيّاکَ نَعْبُدُ وَ إِيّاکَ نَسْتَعينُ»؛ يعني بندگي هيچ اربابي را نمي‌کنم. فقط بندة خدا هستم.

ادامه مطلب...

توحيد يکي از نعمت‌هاي الهي است. گمان نکنيد توحيد و نماز و روزه مشقّت دارد، بلکه همه رحمت است. اگر انسان نماز الهي را بخواند، منکرات بر او مسدود مي‌شود، معراج تکاملي پيدا مي‌کند و نفس، مملوک عقل مي‌شود.

ادامه مطلب...

در روايات آمده است: تو خود را بساز، روابط با بندگان به عهدة ما؛ همه را با تو خوب مي‌کنيم. تو رابطه‌ات را با خدا درست کن؛ يعني دست از رذائل بردار، کم‌کم مي‌فهمي که خدايي هم هست، به طوري که مشهود تو مي‌شود. و اين نعمت بسيار بزرگي است.

ادامه مطلب...

اگر خود را ساختيد، به فکر ساختن مردم هم باشيد. اگر انسان به فکر ساختن خود بود، فرصت زياد مي‌خواهد، ديگر به فکر اين‌که فلاني چه کرد نيست. وقت اين حرف‌ها را ندارد. شما وقتي ساخته شده‌ايد که شيعة علي بشويد

ادامه مطلب...

کدام يک از ما نماز معراجي را انجام داده‌ايم؟ معراج؛ يعني منتهاي کمال انسانيت؛ يعني بندة غير خدا نباشيم. تمام ارباب‌ها خداي ما هستند. پول خداي ماست. شهوت خداي ماست. در برابر پول و مقام و شهوت، زمين خورده‌ايم.

ادامه مطلب...

ايمان، آدمي را از اضطراب و حالت شکّ و شبهه و تحيّر نجات مي‌دهد. بايد از مسير الهي حرکت کرد. انسان اگر توفيق پيدا کرد و اين نعمت بزرگ الهي نصيبش شد، در حوادث جهاني مضطرب نمي‌شود، در پيش آمدهاي جهاني به اين سو و آن سو نمي‌زند.

ادامه مطلب...

تمام تکاليف الهي براي اين است که تو ساخته شوي. اگر ساخته شدي، زهره مي‌شوي. منزلت تو بالا مي‌رود. ولي چه کنيم که مي‌گويي: ما با همين کلک بازي‌ها دلخوش هستيم. و اين نشانة انحطاط فکر بشر است

ادامه مطلب...

حضرت امام حسن عسکری:
فقر با ما ، بهتر از ثروتمندی در کنار دشمنان ماست.
و کشته شدن با ما بهتر از زندگی در کنار دشمنان ماست.
و ما پناهگاه کسی هستیم که به ما پناه آورد.
و نور هدایت برای کسی هستیم که خواهان بصیرت از ما باشد.
و نگهبان کسی هستیم که به ما تمسک جوید.
پس هر کس ما را دوست بدارد با ما در درجات والای بهشت خواهد بود.
و آن که از ما جدا شد به سوی آتش خواهد رفت.

برو بالا