آیت الله سید رضا بهاءالدینی

ادراکات نفوس بشري تا وقتي که گرفتار تعصّبات و ساير امور نفساني و رذايل نفساني است، نمي‌تواند حقايق را درک کند. بايد از اين‌ها فراغت پيدا کند، آن‌گاه کلمات انبيا و کتاب الله را مي‌فهمد. ادراکات نفوس بشري تا وقتي که گرفتار تعصّبات و ساير امور نفساني و رذايل نفساني است، نمي‌تواند حقايق را درک کند. بايد از اين‌ها فراغت پيدا کند، آن‌گاه کلمات انبيا و کتاب الله را مي‌فهمد.
توحيد و معارف اسلام، بايد به نورانيت عقل اصلاح شود. معرفت الله به حقيقت ايمان و نورانيت عقل و قلب حاصل مي‌شود. کسي که عقل ندارد، توحيد و طهارت از شرک ندارد. نماز معراجي ندارد. نماز مي‌خواند، ولي صورت نماز است.
غير عاقل به حقيقت نماز که ناهي از فحشا و منکر و معراج مؤمن است، نايل نمي‌شود. اين عقل است که بايد انسان را به نماز معراجي و معارف و اخلاق اسلام موفق کند.
فرق عقل و نفس اين است که نفس، مبدأ هلاکت است و عقل، مبدأ نجات؛ عقل، نورانيت دارد و نفس، ظلمت. گاهي انسان از روي اشتباه به رذالت‌هاي خود افتخار مي‌کند. اين از نفس انسان است.