درس هایی از ولاء

با اقدام فقيه مقدس، مرحوم ميرزا جواد تبريزى (قدس سره) فاطميه به عاشوراى ديگرى تبديل شد.

يكى از يادگارى‏ هاى فقيه مقدس، مرحوم ميرزا جواد تبريزى قدس سره تبديل فاطميه حضرت فاطمه زهرا قدس سره به عاشوراى ديگر است. ابتدا مردم در شهرهاى ايران به ايام فاطميّه آن بهاى خاص را نمی ‏دادند و بيرون آمدن گروه‏هاى عزادارى و حركت هيئات مرسوم نبود؛ بلكه فقط مجالس عزا برگزار می‏شد (آن هم محدود)؛ بعد از موضع‏گيرى مرحوم ميرزا قدس سره و رد شبهاتى كه در خصوص قضيه حضرت فاطمه زهرا قدس سره وارد شده بود، فاطميّه رنگ و بوى ديگرى به خود گرفت و بعد از سخنرانى آتشينى كه در درس خارج فقه ايراد فرمودند. براى تثبيت فاطميّه و بيان اهميت آن و در روز شهادت حضرت‏ عليها السلام با جمعى از فضلا، طلاب و مؤمنين با پاى برهنه بر روى زمين داغ به سوى حرم حضرت معصومه ‏عليها السلام حركت كردند كه با اين حركت، تمام هيئات و مراكز مذهبى الگو گرفتند و سال هاى بعد، هيئات براى عرض تسليت به حضرت معصومه‏ عليها السلام در روز شهادت حضرت زهراعليها السلام بر سر و سينه زنان به طرف حرم مطهر روانه شدند و پايه اين حركت را مرحوم ميرزا قدس سره بنا نهادند و با اين حركت عاشورايى موفق شدند فاطميّه را به عاشوراى ديگر تبديل كنند و اين يادگار آن مخلص درگاه حضرت فاطمه زهرا عليها السلام بود و ايشان تا آخرين سال حيات خود، حتى سال آخر حياتش على رغم تشديد بيمارى، روز شهادت حضرت فاطمه زهرا عليها السلام براى عرض تسليت به بی ‏بى حضرت معصومه‏ عليها السلام وعرض ادب به ساحت مقدس حضرت فاطمه زهراعليها السلام پاى برهنه بر روى زمين گرم از دفتر خود به سمت حرم مطهر روانه شدند و بر سينه و سر زنان و گريه كنان، مقدارى از راه را پياده حركت كردند؛ وليكن متأسفانه در نيمه راه حال ايشان يارى نكرد و نتوانستند پياده به حركت خود ادامه دهند و بقيه راه را با ماشين (همراه عزاداران) حركت كردند و آن سال، مرحوم ميرزا قدس سره حال و هواى خاصى داشتند و با خلوص تمام در ايام فاطميه بی ‏تابى می‏كردند. گويا می‏دانستند كه آخرين فاطميه عمر شريفشان است و هنوز اشك هاى خالصانه آن عالم ربانى كه همچون باران از گونه‏ هاى مباركشان جارى می‏شد، از ذهن ها پاك نمی‏شود و حركت پا برهنه ايشان و سوزش پاى مباركشان كه براى دفاع از بی بى دو عالم عليها السلام صورت می ‏گرفت، در يادها زنده است.