مراجع معظم تقلید

منبع:سایت معظم له

حضرت آیت الله العظمی حاج سید صادق حسینی شیرازی دام ظله در 20 ذی الحجه 1360 هـ در کربلای معلی و در میان خاندان شیرازی که خاندانی مشهور و عالم پرور و اهل فضل بودند متولد شدند. در آن خاندان رسم بر این بود که کودک را به تحصیل علم و دانش بگمارند از این رو ایشان همچنان اجداد بزرگوارشان با تلاش و شوق فراوان به تحصیل علوم اهلبیت علیهم السلام پرداختند و در سن 10 سالگی طبق سنت خانوادگی ملبس به لباس مقدس روحانیت شدند و در کنار مضجع نورانی دو گوهر گرانبها و عظیم القدر حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام و حضرت اباالفضل العباس علیه السلام به تحصیل پرداختند و از انوار الهی آن دو منبع شریف بهره وافر ‌بردند.
ایشان مجدانه در زیر سایه پدری فاضل و عالمی فرهیخته به فراگیری علوم اشتغال داشتند. معظم له که سرشار از هوش و حافظه بودند، خیلی زود مراحل مقدمات را از پدر آموختند و وارد حوزه علمیه شدند.
چندی نگذشت که پله‌های ترقی و تحصیل علوم دینی را پشت سر نهادند و دروس معمول حوزه‌های علمیه، مراحل سطح و خارج را از علمای بزرگ زمان خود فرا گرفتند.
معظم له در درس علمای اعلام و مراجع عظام زمان خود زانوی شاگردی به زمین زدند و با جدیت و جهد فراوان به یادگیری علوم اشتغال داشتند تا اینکه امور دقیق احکام شرعی و ظرایف مسائل فقهی و اصولی را ـ چنان که کارشناسان این رشته ها به آن اذعان دارند و گواهی می دهند ـ به دست آوردند و به درجه عالی حوزه یعنی اجتهاد نایل گردیدند. عالمان اسلامی ایشان را به فقیهی جامع و اصولی مبرز و مسلط بر علم رجال و درایه، حدیث و تفسیر می شناسند.
مرجع عالی قدر از دیرباز تا به امروز در هر نشستی که با بزرگان مراجع و فقیهان والامقام دارند وارد مباحث گوناگون و دقیق علمی و امور مرتبط به شیعیان در زمان غیبت حضرت بقیة الله الأعظم امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف می شوند و از هر فرصتی هر چند کوتاه مدت، برای مطرح کردن فرعی فقهی یا مسأله ای اصولی و مباحث علمی گوناگون استفاده می کنند.
عِلمیت و اعلمیت
مشهور فقهاء امامیه اعلمیت را در مرجع تقلید شرط می دانند و در این مورد به پاره ای روایات، برهان عقلی و جز آن استدلال شده است. مرحوم محقق کبیر سید محمد کاظم طباطبائی یزدی در کتاب خود «العروة الوثقى» درباره ملک های اعلمیت آورده است:
1. به قواعد آشناتر باشد؛
2. به مدارک مسأله آشناتر باشد؛
3. نسبت به نظایر مسأله، احاطه وآگاهی بیشتری داشته باشد؛
4. نسبت به اخبار [و روایات] احاطه و آگاهی بیشتری داشته باشد؛
5. اخبار [و روایات] را بهتر بفهمد.
در ادامه فرموده است: «حاصل مطلب این که از قدرت استنباطِ بهتری برخوردار باشد».با اندک کاوشی در شخصیت علمی مرجع عالی قدر، تمام این ملک ها را می توان در او یافت.
کتاب «بیان الفقه: شرح العروة الوثقى، اجتهاد و تقلید» و «بیان الاصول: لاضرر، الاستصحاب، و...» و تدریس خارج فقه و اصول، مباحثات و مناقشات فقهی اصولی معظم له در اندیشه و اقوال فقها و علمای بزرگ، بهترین دلیل بر علمیت و استنباط بهترِ ایشان است، چه این که آگاهی بیشتر معظم له به قواعد و مدارک، اطلاع گسترده شان از اشباه و نظائر، إحاطه فراگیرشان به اخبار و آرای گوناگون فقهی، استناد محکم ایشان به بسیاری از آیات و روایات در استوار کردن استنباط حکم شرعی، حتی در مسائل نوپدید، برای کارشناسانِ فن آشکار است.
افزون بر این، فراوانی نقض و ابرامِ علمی در گفتگو با محققان، احاطه گسترده بر فقه مقارن، فراوانی تفریعاتِ فقهی استنباط شده از ادله شرعی که در آثار علمی و مناقشات ایشان در جلسه درس و محاوره های متعارف و رایج میان فقیهان و مراجع دیده می شود، توانمندی همه جانبه و اقتدار علمی و استنباط احکام ایشان را روایت می کند.
و خلاصه: یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های حیات علمی فقهی مرجع عالی قدر، ـ به اضافه سابقه علمی فقهی خانوادگی که اثر به سزایی داردـ سابقه طولانی پنجاه ساله کار علمی فقهی شبانه‌روزی ایشان می‌باشد.
عُرفیت در فهم اخبار
فهم و شناخت عمیق معظم له از اخبار و روایات، ناشی از قدرت علمی و نیز لحاظ داشتن ایشان عرف و تطبیق الفاظ و مدلول دلالات بر فهم عرفی و استفاده از آن در استنباط احکام شرعی می باشد.
این ویژگی نیز یکی از مهم ترین شرایط صحت استنباط است که خدای متعال به اهمیت آن در قرآن مجید اشاره نموده و می فرماید: «وَمَا أَرْسَلْنَا مِن رَّسُولٍ إِلاَّ بِلِسَانِ قَوْمِهِ لِیبَینَ لَهُمْ... ؛ و ما هیچ پیامبری را جز به زبان قومش نفرستادیم، تا [حقایق را] برای آنان بیان کند».
و خلاصه: در این زمینه نیز مرجع عالی قدر از چند ویژگی برخوردار است:
1. قدرت فهم عرفی و ارتباط تنگاتنگ وی با عرف، تا آن جا که این ویژگی وجهِ تمایز ایشان نزد فقهاء حوزه های علمیه شده است؛
2. تصنیف و تدریس و تعلیم دائم ادبیات عرب؛
3. مرور و استفاده بسیار فراوان از علوم و ادبیات لغت عربی از جمله: معانی، بیان، بدیع، نحو و صرف؛
4. استخدام علمی تمام موارد فوق در استنباط شرعی که در اصول و فقه معظم له کاملاً مشهود و آشکار است؛
5. آشنائی و نزدیکی کامل به محیط های عرب زبان و محاورات عرفی زبان عرب.
دیگر وجهِ تمایز مرجع عالی قدر این است که ایشان با سعه صدر اجازه طرح اشکالات علمی در جلسه درس داده، پاسخی علمی و خدشه ناپذیر به آن می دهد.
شماری از بزرگانِ فقها و مجتهدانِ کارآزموده و کارشناس، بر مقام والای علمی، فقهی، تقوی، نزاهت، اخلاص و اوج تعهد و دوستی ایشان به اهل بیت علیهم السلام و پویش راه استوار و راست آن پکان تکید و آن را تأیید کردند؛ مقوله ای است که ـ ان شاء الله تعالی ـ در کتابی مستقل فراهم خواهد آمد.
نظر به جایگاه والای علمی ایشان، مرجع راحل، حضرت آیت الله العظمی حاج سید محمد حسینی شیرازی قدس سره در مسائل احتیاطی خود، مقلدان را به ایشان ارجاع می دادند.
زمانی که از مرجع راحل درباره «الأعلم فالاعلم» که در احتیاطات واجب ایشان بشود به او رجوع نمود سؤال شد، ایشان به برادر معظم خود حضرت آیت الله العظمی حاج سید صادق حسینی شیرازی دام ظله اشاره فرمودند. مرجع عالی قدر، در تمام عرصه ها، به ویژه امور علمی، حوزوی، مراجعات، استفتا و... بازوی راست و کارآمدِ مرجعیت برادر بزرگ خود به شمار می رفتند.
اساتید
از جمله اساتید مرجع عالیقدر می توان حضرات آیات عظام زیر را نام برد:
ـ پدر بزرگوارشان مرحوم آیت الله العظمی میرزا مهدی حسینی شیرازی؛ 1304 ـ 1380 هـ ق؛
ـ برادر بزرگوارشان مرحوم آیت الله العظمی حاج سید محمد حسینی شیرازی؛ 1347ـ1422 هـ ق؛
ـ برادر بزرگوارشان شهید آیت الله حاج سید حسن حسینی شیرازی؛ 1352ـ1400 هـ ق؛
ـ مرحوم آیت الله العظمی شیخ محمد رضا اصفهانی؛
ـ مرحوم آیت الله شیخ محمد شاهرودی؛
ـ مرحوم آیت الله شیخ محمد صدقی مازندرانی؛
ـ مرحوم آیت الله شیخ جعفر رشتی؛
و دیگر اساتید محترم حوزه علمیه‌ی کربلای معلی و نجف اشرف که هرکدام در زمان خود استوانه علم و دانش بودند.
سلو‌ک اخلاقی
آیت الله العظمی حاج سید صادق حسینی شیرازی دام ظله در پرهیزگاری، زهد و تقوا زبان زد علما و بزرگان مراجع می باشند و او را به عنوان عالمی دانشمند و با تقوا می‌شناسند. معظم له در بین بزرگان دین و فرهیختگان عصر خویش به عالمی برجسته با فضایل اخلاقی بی‌شمار شهرت دارند و همه او را رادمردی متقی و دقیق در علوم دینی می‌شناسند.
اخلاق اسلامی و نمونه‌ی ایشان، زینت بخش شخصیت والای علمی معظم له در طول بیش از 50 سال می‌باشد. هر شخصی که با ایشان معاشرت داشته باشد، اخلاق نیک و فضایل انسانی و خوشرویی معظم له، اولین مسئله‌ای است که توجه او را جلب خواهد کرد.
دوری از مظاهر دنیا و ظواهر آن در کنار تقوی، ورع، توکل بر خدا، تواضع فراوان برای مردم، احترام به کوچک و بزرگ، صبر، پایداری و ثبات قدم، استقامت و تحمل مشکلات در راه اعتلای کلمه حق، نشر و معرفی فرهنگ اهلبیت عصمت و طهارت علیهم السلام دوستی برای خدا و در راه خدا، خدمت به مردم و مدارا با آنان و محاسبه نفس، از توصیه‌ها و ارشادات این مرجع بزرگوار می‌باشد.
در همین راستا، و درکنار تربیت علمی، به تربیت اخلاقی طلاب، علما و فضلا اهمیت شایان می‌دهند. به طوری که دروس اخلاق ایشان در عراق، کویت و ایران زبانزد همه علاقه‌مندان اخلاق اسلامی بوده و از محضر مبارکش تعداد زیادی از فضلا و علما بهره برده‌اند.
شایان ذکر است که درس‌های اخلاق ایشان در چندین مجلد به چاپ رسیده است که می‌توان به کتاب «نسیم هدایت» (4 جلد)، «درسنامه امام صادق علیه السلام»، «ای اباذر این‌گونه باش»، «نفحات الهدایة»، «زیور خوبان»، «العلم النافع»، «احیاء عاشوراء»، «المرأة والعائلة»، «شمیم رحمت»، «سرچشمه زلال غدیر» و... اشاره نمود.

تدریس و زعامت شیعیان
حضرت آیت الله العظمی حاج سید صادق حسینی شیرازی دام ظله در سال 1398 هـ یعنی بیش از 30 سال پیش کرسی تدریس خارج را بنا نهادند و درس خارج فقه و اصول ایشان همچون چشمه زلالی سیراب کننده تشنگان دانش شد.
معظم له همواره توجه خاصی به ایتام آل محمد علیهم السلام داشته اند و پیوسته از اوضاع و مسائل شیعیان جهان باخبر می‌شوند و در طی سالهای تحصیل و تدریس، مانند اجداد بزرگوارشان همواره با مشکلات و مصائب بسیاری در زندگی خویش مواجه بودند و با تحمّل و صبر در مقابل این ناملایمات و سختی‌ها هرگز در مسیری که برای خود در راه تحصیل علم و دانش و تربیت طلاب علوم دینی ترسیم نموده بودند، خللی ایجاد نشد.
مرجع عالیقدر با تربیت شاگردانی وارسته، خدمت بزرگی به جهان اسلام نمودند که هر کدام از این شاگردان پس از اخذ درجه‌ی اجتهاد از معظم له، خود منشأ خیر و برکت برای سرزمین‌های خود شدند و پس از مراجعه به اقصا نقاط عالم اسلامی اعم از ایران، سوریه، عراق، حجاز، کویت و غیره توانستند آنچه را که از استاد فراگرفته‌ بودند، به دیگر بلاد اسلامی آموزش دهند و ایتام آل محمد علیهم السلام را سرپرستی کنند.
حضرت آیت الله العظمی شیرازی دام ظله تنها به تربیت شاگرد در راه خدمت به اسلام بَسنده ننموده بلکه کتاب‌های گران‌سنگی را نیز به جهان علم و دانش تقدیم کردند. ایشان تألیف را در سن جوانی آغاز کرده و تاکنون نیز دنبال میکنند و در علوم مختلف اسلامی، شامل فقه، اصول، اعتقادات، و تاریخ و جز آن تألیفاتی دارند و هم اکنون اقشار مختلف جامعه از این علوم و تألیفات بهره می‌برند.
ایشان نه تنها برای عامّه مردم کتاب‌های مفید به نگارش درآورده‌اند بلکه برای فقیهان و مجتهدان و اهل علم نیز کتاب‌های منحصر به فردی به رشته تألیف درآورده‌اند که با استدلال‌های علمی و دقیق و با روشی متین و زیبا تألیف شده است. همه اینها گویای ذوق سرشار و قدرت علمی معظم له است.
تألیفات
کتاب های علمی
بیان الفقه (شرح کتاب عروة الوثقى)
این مجموعه که در موضوع اجتهاد و تقلید و براساس کتاب عروة الوثقی (تألیف محقق کبیر سید محمد کاظم یزدی قدس سره) است در 4 جلد به چاپ رسیده است. مؤلف به شیوه‌ی فقه استدلالی به تشریح دیدگاه‌ها و بیان دلایل و مبانی مصنف، و تبیین نظریات خود پرداخته است. این کتاب از تألیفات معظم له درکربلای معلا و با اضافات و بازنگری جدید در قم به چاپ رسیده است و ما بقی مجلدات آن در دست اقدام می باشد.

بیان الاصول (10 جلد)
یک جلد آن مربوط به قاعده‌ی «لاضرر ولا ضرار» و سه جلد آن درباره‌ی «استصحاب» و یک جلد آن پیرامون «قطع وظن» و یک جلد آن «تعادل و ترجیح» می‌باشد، و در قم و لبنان به چاپ رسیده است. و مابقی مجلدات آن نیز در دست اقدام است.
این کتاب بحثی علمی و دقیق و استدلالی و مفصل در علم اصول بوده که طی آن آیات و روایاتی متناسب با بحث طرح شده و در آن درباره‌ی نظریه‌های گوناگون بررسی به عمل آمده است. این کتاب شامل مجموعه‌ای از اقوال، اشکال‌ها و نقدهای اصولیون مختلف است که نویسنده با بررسی آنها نظریه خود را در هر مورد از مباحث اصولی مستدل ساخته است. بیان الاصول از تألیفات ایشان در شهر مقدس قم می‌باشد و تاکنون چندین مرتبه چاپ گردیده است. آخرین چاپ آن در سال 1426 هجری در قم می‌باشد.
توضیح شرائع الاسلام (4 جلد، تألیف سال 1347ش)
شرح تعلیقی و توضیحی بر کتاب شرایع الاسلام (تألیف محقق حلی قدس سره) شامل هزاران تعلیق و توضیح در مختلف ابواب فقهی از عبادات و معاملات و ایقاعات و غیره می‌باشد. این کتاب از تألیفات ایشان در کربلای معلا به تاریخ 1387 هـ ق بوده و مورد توجه حوزه‌های علمیه و دانشگاهیان قرار گرفته و حتی به عنوان کتاب درسی و پایه نیز برای آنان تعیین گردیده و تاکنون چندین بار به چاپ رسیده است.
شرح تبصرة المتعلمین (2 جلد، تألیف سال 1342ش)
شرحی مزجی بر کتاب «تبصرة المتعلمین فی احکام الدین» مرحوم علامه حلی قدس سره است. این کتاب از تألیفات ایشان در کربلای معلا به تاریخ 1382 هـ ق می‌باشد و تاکنون چندین بار تجدید چاپ گردیده است.
شرح السیوطی (2 جلد، تألیف سال 1346ش)
شرح تعلیقی است بر کتاب «البهجة المرضیة فی شرح الالفیة». این کتاب از کتب علمی و درسی حوزه‌های علمیه در علم نحو و از تألیفات ایشان در کربلای معلا به تاریخ 15 شعبان 1386 هـ ق است. به دلیل استقبال طلاب حوزه‌های علمیه چندین بار تجدید چاپ شده است.
شرح اللمعة الدمشقیة (10 جلد)
شرحی جامع و کامل بر کتاب «شرح اللمعة الدمشقیة» تألیف شهید ثانی قدس سره که از مهمترین کتب درسی در حوزه علمیه می‌باشد و تاکنون به چاپ نرسیده است.
الموجز فی المنطق (تألیف سال 1344ش)
شامل بر اصول منطق به روشی واضح و روشن می‌باشد که برای طلاب مبتدی در حوزه‌های علمیه نوشته شده و در برخی از حوزه‌ها جزء برنامه درسی قرار گرفته است. این کتاب از تألیفات ایشان در کربلای معلا به تاریخ 1384 هـ ق می‌باشد.
کتاب‌های اعتقادی
به غیر از کتاب های علمی، ایشان کتابهای اعتقادی مهمی در دفاع ومعرفی مکتب اهل بیت علیهم السلام به رشته تحریر در آورده اند که در این فصل به آنها اشاره میکنیم:
علی علیه السلام فی القرآن (2 جلد)
آیاتِ فراوانی در بیان عظمت و فضیلت امیرمؤمنان علیه السلام در قرآن کریم نازل شده است که در این کتاب مرجع عالی قدر 711 آیه را از مصادر و کتب معتبره در نزد عامه استخراج کرده اند که در میان کتاب های نوشته شده در این باب، چون نگینی می درخشد، این کتاب ‌در کربلای معلا تدوین یافته و تا به حال در 8 نوبت به چاپ رسیده است.
فاطمة الزهرا علیها السلام فی القرآن
این اثر شامل آیاتی است که پیرامون حضرت صدیقه کبری فاطمه زهرا علیها السلام نازل شده و براساس مصادر و کتب عامه و در شهر مقدس قم تألیف شده و تکنون 7 بار تجدید چاپ شده است.
اهل البیت علیهم السلام فی القرآن
این کتاب نیز شامل آیاتی است از سوره فاتحه تا کوثر که در آن ده‌ها آیه مبارکه که در شأن با عظمت اهل البیت علیهم السلام وارد شده، مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرد. در نگارش این کتاب از مصادر و کتب معتبره در نزد عامه بهره‌برداری شده است. این کتاب از تألیفات معظم له در کویت می‌باشد.
المهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف فی القرآن
این کتاب شامل110 آیه از قرآن کریم است که پیرامون حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف نازل شده و بر اساس مصادر و کتب عامه تألیف شده است و تکنون بارها به چاپ رسیده و ترجمه فارسی آن به نام موعود قرآن می باشد.
المهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف فی السنة
این کتاب شامل مجموعه زیادی از روایات پیرامون حضرت حجّت عجل الله تعالی فرجه الشریف به نقل از رسول خدا صلی الله علیه و آله بوده و تمامی مصادر آن از کتاب‌های عامه و از تألیفات مرجع عالی قدر در کربلای معلا می باشد و تاکنون چند بار چاپ گردیده است.
الشیعة فی القرآن
شامل آیات شریفه‌ای از قرآن کریم است که در شأن و مقام شیعیان امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب علیهما السلام می‌باشد. شأن نزول، تأویل و تفسیر این آیات از کتب و مصادر عامه می‌باشد که توسط این فقیه عالی‌قدر و محقق والا مقام جمع آوری و تدوین شده است.
حقایق عن الشیعة
این کتاب که طرح و پاسخ بعضی از اشکالات و شبهات و تهمت‌های مخالفین به مکتب تشیع است، به شکل گفتگو بین یک شیعه و یک سنی با بیانی روشن و زیبا و آسان تنظیم شده است.
کتاب فوق از تألیفات مرجع بزرگوار در کربلای معلا و تاکنون ده‌ها بار به چاپ رسیده است. ترجمه‌ی فارسی آن به نام شیعه و اتهامات ناروا می‌باشد.
کتاب‌های فرهنگی
القیاس فی الشریعة الإسلامیة
این کتاب مسأله مهم قیاس و احکام آن در شریعت و دین اسلام را مورد بحث و گفتگو قرار می‌دهد و از تألیفات معظم له در کربلای معلا می‌باشد.
صلاة الجماعة
این کتاب شامل مجموعه‌ای از احادیث در فضیلت نماز جماعت و بیان فلسفه و احکام آن و از تألیفات ایشان در کویت می‌باشد.
الصوم
در این اثر فلسفه‌ی روزه و احکام مربوط به آن به صورتی ساده و روان بیان شده است. تهیه و تنظیم آن در کربلای معلا و در شهر نجف اشرف چاپ شده است.
الحج
فلسفه و احکام مربوط به فریضه‌ی حج به صورت روان و ساده تهیه، و به نام «الحج» در شهر مقدس کربلا چاپ شده است.
تمهیدات فی الاقتصاد الإسلامی
این کتاب در کویت چاپ شده است.
الربا المشکلة الاقتصادیة
این کتاب بیانگر مضرات ربا در اقتصاد جهانی و راه‌حل‌های آن می‌باشد که در کربلای معلا تألیف و در کویت به چاپ رسیده است.
السیاسة من واقع الاسلام
این کتاب به بیان دیدگاه اسلام نسبت به سیاست پرداخته است و سیره و روش حضرت رسول خدا صلی الله علیه و آله، حضرت امیرمؤمنان علیه السلام و ائمه طاهرین علیهم السلام در مقابل مسائل سیاسی را شرح و توضیح داده و از تألیفات مرجع عالی قدر در کربلای معلا می باشد و چندین بار چاپ شده است. ترجمه‌ی فارسی آن نیز به نام اسلام و سیاست به چاپ رسیده است.
الخمر کولیرا المجتمع
این کتاب که به مضرات و مفاسد شراب درجامعه می‌پردازد، در کربلای معلا تألیف و چندین بار در عراق و ایران تجدید چاپ شده است.
مساوئ السفور
این کتاب شامل بحثی ضرورت حجاب، مشاکل و مفاسد بی‌حجابی است و از تألیفات ایشان در کربلای معلا می‌باشد.
قصص توجیهیة
این کتاب شامل مجموعه‌ای از داستان‌های هدف دار و آموزنده می‌باشد که در کربلای معلا تألیف و چاپ شده است.
العقوبات فی الاسلام
این کتاب به بیان فلسفه حدود در اسلام و بیان شرایط و احکام آن می‌پردازد و از تألیفات معظم له در کربلای معلا بوده، و در بیروت به چاپ رسیده است.
الطریق الى بنک اسلامی (تألیف سال 1351ش)
کتابی است که سعی بر ایجاد دیدگاهی نوین در بانکداری اسلامی دارد و مسائل و اشکالات برطرف شدن قانون ربا را در نظام بانکی حل و فصل می‌نماید و مسائل و وظایف مهم یک بانک اسلامی را با آخرین نظریات موجود در قانون اقتصاد جهانی روشن و بیان میکند. این کتاب در سال 1392 هـ ق در کربلای معلا تألیف و در لبنان به چاپ رسیده است.
رجال و شخصیت‌ها
مالک الاشتر النخعی (تألیف سال 1347ش)
شرح حال شخصیت بزرگ سردار اسلام، مالک اشتر نخعی رضوان الله تعالی علیه و از تألیفات معظم له در کربلای معلا بوده و در سال 1387 هجری در نجف اشرف به چاپ رسیده است.
الشهید الاول
شرح حال و بیان زندگی مختصری از شهید اول «شیخ شمس الدین ابو عبدالله بن جمال الدین مکی» فرزند شمس الدین محمد مطلبی دمشقی عاملی جزینی همدانی و از تألیفات ایشان در کربلای معلا است که ضمن مجموعه «بزرگان شعیه» بوده و در نجف اشرف چاپ شده است.
الشهید الثانی
شرح حال مختصر شهید ثانی «شیخ زین الدین علی بن احمد الجبل عاملی» و از نوشته‌های معظم له در کربلای معلا است و در ضمن مجموعه «بزرگان شیعه» در نجف اشرف به چاپ رسیده است.
الوالد
این کتاب شامل فرازهایی حساس و آموزنده از زندگانی مرحوم آیت الله العظمی حاج سید میرزا مهدی شیرازی اعلی الله درجاته (پدر بزرگوار معظم له) بوده و به مناسبت چهلمین سالگرد رحلت آن مرجع باتقوا و پرهیزکار، نوشته شده است.
احکام و استفتاءات
در موضوع مسائل و احکام اسلامی و استفتاءات چند اثر از معظم له به چاپ رسیده است؛ از جمله: «رساله عملیه، مناسک حج، جامع احکام الحج، احکام بانوان، احکام الشباب، احکام معاملات، احکام طبیة، احکام عتبات المقدسة، احکام شعائر الحسینی، أحکام المشّایة، اجوبة المسائل العقائدیة، 700 مسئلة فی الحج، 1000 مسئلة فی الغرب، احکام السفر و السیاحة و666 مسئلة و...».
شایان ذکر است که تعدادی از کتاب‌های ذکر شده به زبان‌های فارسی، انگلیسی، اردو، آذری، کردی، بنگالی، سواحلی، هندی، اندونزی، ترکی، برمه و دیگر زبانها نیز ترجمه و چاپ شده است.
هر آنچه که گذشت، خود گواهی است بر آن که معظم له از سلاله پاک همان بزرگانی است که علم را به ارث با خود به ارمغان دارند.
خاندان آیت الله العظمی شیرازی
آیت الله العظمی حاج سید صادق حسینی شیرازی دام ظله از نوادگان زید بن علی بن الحسین بن امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب علیهم السلام و پرورش یافته خاندانی معروف و شاخص در فقاهت و مرجعیت در طول یکصد و پنجاه سال اخیر بوده که به نام برخی از این اختران تابناک اشاره می‌نماییم.
1. آیت الله العظمی سید محمد حسن شیرازی (اعلی الله مقامه) معروف به مجدد شیرازی صاحب نهضت مشهور تنباکو در ایران (وفات 1312ﻫ ).
2. آیت الله العظمی میرزا محمد تقی شیرازی (اعلی الله مقامه) رهبر انقلاب1920 میلادی در عراق (وفات 1338 ﻫ).
3. آیت الله العظمی حاج سید علی شیرازی (اعلی الله مقامه)، از بزرگان مراجع شیعه در نجف اشرف (وفات 1355ﻫ).
4. آیت الله العظمی سید اسماعیل شیرازی اعلی‌الله مقامه (وفات 1305ﻫ).
5. آیت الله العظمی سید عبدالهادی شیرازی اعلی الله مقامه (وفات 11صفر1382 ﻫ).
6. آیت الله العظمی سید میرزا مهدی شیرازی اعلی الله مقامه (پدر بزرگوار معظم له) از بزرگان مراجع شیعه در کربلای معلا (وفات 28 شعبان 1380ﻫ).
7. آیت الله العظمی سید محمد حسینی شیرازی اعلی الله مقامه برادر بزرگوار مرجع عالى قدر و صاحب موسوعه الفقه (160 جلد) که در 2 شوّال 1422 هـ در شهر مقدس قم به رحمت ایزدی پیوست.
8. آیت الله شهید سید حسن شیرازی اعلی الله مقامه (برادر معظم له) مؤسس و بنیان‌گذار اولین حوزه علمیه در جوار حرم مطهر حضرت زینب کبری علیها السلام . در 16 جمادی الثانی، سال 1400 هجری در بیروت با ترور ناجوانمردانه دژخیمان بعث عراق به شهادت رسید.
9. آیت الله سید محمد رضا حسینی شیرازی اعلی الله مقامه، فرزند ارشد مرحوم آیت الله العظمی سید محمد حسینی شیرازی اعلی الله مقامه که در 26 جمادی الاولی 1429 هـ در شهر مقدس قم در سن 50 سالگی به رحمت ایزدی پیوست. ایشان از بارزترین شاگردان آیت الله العظمی سید صادق حسینی شیرازی دام ظله به حساب می‌آمد.
مؤسسات علمی و فرهنگی
مرجع عالی قدر حضرت آیت الله العظمی حاج سید صادق حسینی شیرازی دام ظله علاوه بر زعامت جمع کثیری از شیعیان جهان اسلام، همواره سعی و تلاش فراوانی بر گسترش علوم وفرهنگ ناب اهلبیت علیهم السلام دارند، و از ایتام آل محمد علیهم السلام غافل نمی‌باشند و از جمله اهتمامات ایشان توجه به امر مؤسسات و مراکز دینی، علمی، فرهنگی، خیری و خدماتی بوده است.
بسیاری از حوزه‌های علمیه و حسینیه ها، مساجد، مدارس، کتابخانه‌ها، انتشارات و درمانگاه‌ها، قرض الحسنه‌ها و شبکه‌های ماهواره‌ای اسلامی و رادیوها زیر سایه توجهات و ارشادات ایشان در نقاط مختلف دنیا مشغول به فعالیت هستند.