آیت الله سید رضا بهاءالدینی

پيامبر اکرم به مرتبة اقامة صلاتِ معراجيّه رسيده است. صلاتي که در «إِيّاکَ نَعْبُدُ وَ إِيّاکَ نَسْتَعينُ» آن، حصر عبوديّت خدا و سلب استعانت از ماسواي حق است. پيامبر اکرم به مرتبة اقامة صلاتِ معراجيّه رسيده است. صلاتي که در «إِيّاکَ نَعْبُدُ وَ إِيّاکَ نَسْتَعينُ» آن، حصر عبوديّت خدا و سلب استعانت از ماسواي حق است. انقطاع از ماسوي الله است. اين صلات منتهاي تکامل بشري است. انسان بايد در نتيجة معارف، عبادات و ترک محرمات، به اين صلات برسد. صلاتي که با يک شرک هم منافات دارد. با تشبّثات به زيد و عمرو نمي‌سازد. ما که تا اين اندازه در امورمان به غير توجه داريم، به لحاظ فاصله با « إِيّاکَ نَعْبُدُ وَ إِيّاکَ نَسْتَعينُ» است. بايد سعي کنيم هر چه اين فاصله کم شود و در عمل به حصر عبوديّت خدا و سلب استعانت از غير خدا برسيم. آن‌گاه تمام امورمان اصلاح مي‌شود.